Rydzyk kto to taki(2010-01-21 16:08)
~spokojny
Wierze w Boga Ojca rozpoczyna ojciec Rydzyk
codzienną modlitwę. A Bóg uśmiecha się dobrotliwie
do swojego wyznawcy. Z zielonych banknotów. I ma
twarz Jerzego Waszyngtona.
Kariera tego człowieka jest nieprawdopodobna. Od
zera do bohatera. Co tam bohatera - do imperatora
trzymającego w garści rząd ponad 2 milionów dusz!
I każdy kolejny rząd też.
Zaczynał jako skromny katecheta w Szczecinku, dziś
jest w pierwszej setce najbogatszych Polaków i kpi
sobie z prawa i sprawiedliwości. Może kpić, bo
Prawo i Sprawiedliwość, które rozdaje wiele kart w
tym kraju, stoi za nim murem. Bez tego
symbiotycznego układu partia Kaczorów od dawna by
nie istniała, a i on sam skończyłby marnie.
Przyjrzyjmy się bliżej personie, której miejsce
jest w celi. Klasztoru redemptorystów? Nie
tylko...
W roku 1986 do Tadeusza Rydzyka, ubogiego
nauczyciela religii, uśmiecha się los. Przez
macierzysty zakon zostaje wysłany na placówkę
misyjną do Niemiec. W miasteczku Balderschwang
styka się z katolicka rozgłośnią radiową.
Działalność `Radia Maria International' robi na
nim wielkie wrażenie. Pozytywne, bo jest skrajnie
ksenofobiczne i nietolerancyjne. A poza tym miesza
się w politykę. I tę lokalną, i narodową. Powoduje
to ostra reakcję władz (także kościelnych), co
doprowadza do karnego zamknięcia rozgłośni. I
otwarcia pewnej klapki w mózgu redemptorysty. Już
wie, co będzie robił i to na dużo lepszym gruncie.
Już ma cel w życiu. Tylko pieniędzy nie ma na
spełnienie marzeń. Ale to nie problem dla
człowieka o jego pomyślunku. Bez mała za dnia na
dzień uruchamia biznes polegający na sprowadzaniu
do Polski niemieckich samochodów (darowizny) z
przeznaczeniem na cele kultu religijnego (sic!).
Kilka lat później bydgoska prokuratura wszczyna
dwa śledztwa w tej sprawie. Jedno dotyczy
fałszerstw darowizn (dokumenty wystawiał niemiecki
klasztor, który gościł Rydzyka), drugie - kwestii
nieuiszczania opłat celnych. Redemptoryście
zaczyna się palić grunt pod nogami, ale skrajna
prawica nie daje mu zrobić krzywdy, bo Rydzykowi
urosły już plecy. Oba postępowania zostają
umorzone, a prokuratorzy w uzasadnieniu piszą, że
nie dopatrzyli się znamion czynu zabronionego.
Gdyby jednak ktoś chciał wrócić do sprawy i
przejrzeć sfałszowane dokumenty, to już nigdy tego
nie zrobi, bo kilkanaście kilogramów kwitów ginie
bezpowrotnie w niewyjaśnionych okolicznościach. W
tym samym czasie siedemnastoletni chłopiec zostaje
skazany na trzy miesiące więzienia za sfałszowanie
pieczątki na szkolnej legitymacji. No tak, ale ów
młodzian to nie Rydzyk. Nawet nie ma na imię
Tadeusz.
Mamy rok 1991. Redemptorysta zakłada kalkę swojej
niemieckiej fascynacji, czyli Radio Maryja. W
dokumentach założycielskich przedstawionych
Krajowej Radzie Radiofonii i Telewizji figuruje
zapis niebywały. Otóż redemptorysta ustanawia sam
siebie jednoosobowym organem nadzorczym,
zarządzającym - UWAGA! - kontrolnym. Czegoś
podobnego KRRiT nie powinna nigdy zatwierdzić. A
zatwierdza bez mrugnięcia oka! Godzi się też na
taki handel: w zamian za rezygnację z reklam,
oczywiście czysto teoretyczną, zmniejszona zostaje
o 80 procent ogólnopolska opłata koncesyjna. Czyli
na starcie, nowy, samozwańczy dyrektor stacji
dostaje w prezencie ponad 6 milionów złotych. 117
lokalnych koncesji na częstotliwości (Krajowa Rada
przyznaje je redemptoryście hurtowo) złożonych do
kupy pokrywa niemal 90 procent powierzchni kraju.
RM zaczyna nadawać i już na wstępie zdobywa milion
słuchaczy. Głównie wiejskich, powyżej 60 roku
życia.
Zaczyna jednak - jak się wydaje - brakować
pieniędzy, więc Rydzyk sprowadza z Niemiec dwa
luksusowe mercedesy, jakoby podarowane stacji,
które zostają sprzedane na pniu. Oba, znów jako
przedmioty kultu, są zwolnione od cła i podatku.
`Dokumenty na auta są fałszywe' - informują
prokuraturę celnicy. Ta wszczyna śledztwo i... -
tak jak poprzednio - zaraz je umarza `ze względu
na niestwierdzenie zaistnienia czynu
zabronionego'. Kolejne śledztwo dotyczy wywożenia
z kraju, bez stosownego zezwolenia, ogromnych sum
pieniędzy (w gotówce! W torbach i walizkach!), ale
śledczy nadal jakoś tracą zapał i serce do
drążenia tematu, który ginie gdzieś w przepastnych
szafach prokuratury.
W roku 1996 o Radiu Maryja robi się naprawdę
głośno. Oto Tadeusz Rydzyk namawia słuchaczy Radia
Maryja do golenia głów (dosłownie) tym posłom,
którzy głosowali lub w przyszłości będą głosować
nad liberalizacją ustawy antyaborcyjnej. `Tak samo
jak golono głowy hitlerowcom!' - krzyczy
redemptorysta.
Tego wydaje się za dużo nawet dla niektórych
politycznych opiekunów Radia. Toruńska prokuratura
wszczyna śledztwo z urzędu, stawiając Rydzykowi
zarzut lżenia naczelnych organów państwa i
namawiania do przemocy, czyli do przestępstwa.
Dyrektor dostaje sześć kolejnych wezwań na
przesłuchanie. I co? I w swojej sztandarowej
audycji `Rozmowy niedokończone' kpi w żywe oczy z
tych `nędznych usiłowań', no i ani razu nie stawia
się w prokuraturze. Wobec tego przed bramą RM
pojawia się policja z nakazem doprowadzenia
redemptorysty. Ten jednak ma swoich ludzi w
organach ścigania i uprzedzony kilka dni wcześniej
o akcji organizuje odsiecz. Policjanci zderzają
się z tłumem kilkuset rozmodlonych słuchaczek
(zwiezionych do Torunia autokarami z całej Polski)
oraz kilkudziesięcioma najbardziej znanymi i
gniewnymi aktywistami Narodowego odrodzenia Polski
i Młodzieży Wszechpolskiej. Obrońcy Rydzyka
śpiewają religijne pieśni, w rękach trzymają
podobizny papieża i obrazy Matki Boskiej. Atak na
zakonnika jest atakiem na `największe świętości'.
Pod nakazem widnieje podpis jednej z toruńskich
prokuratorek, więc z tłumu padają propozycje, aby
powiesić kobietę na latarni (jeszcze długo później
na adres domowy pani prokurator będą przychodzić
listy z pogróżkami i życzeniami śmierci).
Policja jest bezradna i odstępuje od planowanych
czynności. Niedługo później toruńska prokuratura
umarza śledztwo ze względu na (nie zgadniecie)...
na `znikomą szkodliwość społeczną czynu'.
Cóż, prokuratorzy wiedzą, co robią, bo teraz
Rydzyk to już nie jest ten sam Rydzyk co kiedyś.
Radio Maryja dzień i noc promuje 30 kandydatów na
posłów i wszystkich 30 wprowadza z list AWS. W ten
sposób radiowy guru staje się quasi - przywódcą
partii z całkiem liczna reprezentacją
parlamentarną. Czyżby zakonnik miał ambicje
polityczne? Chodzi raczej o coś innego.
Oto w tym samym czasie (1997 rok) Tadeusz Rydzyk
rozpoczyna słynną zbiórkę pieniędzy `na ratowanie
stoczni'. Bez zezwoleń. Bez kontroli. Bez potrzeby
rozliczenia się. Z anteny RM co kilkanaście minut
nadawane są błagalne apele odwołujące się do
patriotyzmu, do polskości i do Zawsze Dziewicy,
więc do Torunia płynie rzeka pieniędzy. Z Polski i
z zagranicy. Szacuje się, że do rozgłośni wpływa
kilkadziesiąt milionów dolarów i półtora miliona
świadectw udziałowych NFI wartych 120 milionów
złotych.
Takie pieniądze rzeczywiście uratowałyby upadające
stocznie, więc ich związkowcy (w tym `S') ze łzami
wdzięczności dziękują Rydzykowi i... nieśmiało
proszą o przekazanie środków. `Nie dam wam, bo
byście wszystko przeżarli' odpowiada osłupiałym
stoczniowcom `dobroczyńca'.
Nikt, żadna kontrola, żaden NIK, żaden Urząd
Kontroli Skarbowej nie pojawia się w Toruniu po
tym niebywałym w skali światowej przekręcie. Ale
przecież pojawić się nie ma prawa, skoro u władzy
są ludzie ojca dyrektora, których kariera może
prysnąć jak bańka mydlana po jednej nieprzychylnej
radiowej audycji. Nie ma chętnych do poniesienia
ryzyka.
Tymczasem ogromne pieniądze mają posłużyć
zbudowaniu imperium Rydzyka. Już nie jakiejś tam
jednej rozgłośni, lecz prawdziwej potęgi
medialnej. Powstaje finansowa odnoga koncernu o
nazwie Lux Veritatis. Działalność rozpoczyna `Nasz
Dziennik', a wkrótce - telewizja `Trwam'
(największe studio telewizyjne w Polsce). No i
oczko w głowie zakonnika - Wyższa Szkoła Kultury
Społecznej i Medialnej.
Jednak jest ktoś, kto nie godzi się z
zawłaszczeniem przez RM i jej dyrektora pieniędzy
na ratowanie stoczni. 15 września 2000 r. Bolesław
Hutyra (wraz z dwoma kolegami ze Stowarzyszenia
Obrońców Stoczni) jedzie na umówioną rozmowę z
ministrem skarbu państwa. Temat rozmowy: co się
stało z pieniędzmi z ogólnopolskiej zbiórki
Rydzyka i jak je odzyskać.
Około godziny 7. 30 ich opel calibra uderza na
prostym odcinku drogi (w okolicach miejscowości
Powierż koło Nidzicy) w wielką maszynę do zrywania
asfaltu. Pogoda jest idealna, a drogowy kombajn z
daleka widoczny. Śledztwo nie wykazuje śladów
hamowania. Przy denatach policjanci nie znajdują
żadnych dokumentów (identyfikacja zwłok trwa kilka
dni). Nie ma kwitów - ani osobistych, ani takich,
które mogłyby pomóc w trakcie dyskusji z
ministrem. Ot, panowie jechali z pustymi rękami,
bez dowodów osobistych, bez legitymacji, bez praw
jazdy i dowodu rejestracyjnego pojazdu... Co
więcej, nie ma żadnego świadka wydarzenia. Jedna z
najbardziej ruchliwych dróg w Polsce jest akurat
(przypadkowo?) pusta. Są osoby, które do dziś
twierdzą, że ruch na trasie został wiele minut
wcześniej wstrzymany, aby...
W każdym razie już nikt więcej nie kwestionuje
prawa Rydzyka do zebranych pieniędzy. Nie ma też
odważnych, by wyjaśnić tajemniczą, potrójną śmierć
na szosie. Śledztwo zostaje umorzone `ze względu
na niestwierdzenie...'. To już niemal mantra,
nieprawdaż?
W roku 2001 Rydzyk umacnia swoją pozycję
polityczną, tworząc od podstaw Ligę Polskich
Rodzin. Reklamując ją wszystkimi siłami swoich
mediów, wprowadza do Sejmu 38 posłów. To już nie
są przelewki. Jakby tych sukcesów było mało, pełną
parą rusza wspomniana wcześniej uczelnia
redemptorysty, by kształcić posłuszne dyrektorowi
pokolenia przyszłych dziennikarzy.
Pieniądze płyną strumieniami. Telewizja `Trwam'
zarabia z reklam kilkadziesiąt milionów rocznie.
Dekodery telewizyjne wciskane moherowym babciom
dają kolejne miliony. Krocie zarabia też `Nasz
Dziennik'. Tymczasem łączny koszt działalności
Rydzykowych podmiotów (szacunkowy, bo sprawozdań
finansowych brak) zamyka się kwotą 22 miliony
złotych rocznie.
Za spokój ze strony wścibskiego fiskusa Rydzyk
umie się odwdzięczyć. W 2005 roku rzuca wszystkie
siły swoich mediów z poparciem dla Kaczyńskiego. I
znów się udaje! Głosami głównie wiejskiego
elektoratu bliźniak zostaje prezydentem RP. Europa
przeciera oczy ze zdumienia. Zdziwi się jeszcze
bardziej, gdy redemptorysta wyciągnie jedną rękę
po fundusze z Unii (16, 5 miliona euro), a
jednocześnie z jasnogórskich murów będzie głosił
takie oto słowa: `Państwo polskie składa swoje
najlepsze dzieci na pożarcie molochowi Unii
Europejskiej w mglistej nadziei, że ci, co nie
zostaną zmiażdżeni stalowymi kłami europejskich
norm, zapewnią sobie dobrobyt i opiekę pod
skrzydłami nieobliczalnego, nowego neopogańskiego
bóstwa, którego sanktuarium socjaldemokraci
wszystkich stolic budują w Brukseli'.
Nachodzą lata 2007 - 2008, a z nimi wojna
redemptorysty o kolejne wielkie pieniądze. Tym
razem na odwierty geotermalne. Niestety (dla nas
na szczęście), dziesiątki milionów złotych (już
przyznanych) odpływają z upadkiem rządu
Kaczyńskiego. Tego się Rydzyk nie spodziewał. Ale
szybko się otrząsnął z chwilowej porażki i
wynalazł `rydzykofon'. I znów tysiące naiwnych,
rozmodlonych wyznawców sięgają do portfeli, by
kupić swój pierwszy w życiu, kompletnie zbędny
telefon komórkowy. Zbędny? Jak dla kogo. Teraz
ofiary zakonnika będą mogły ofiary słać pieniężne
w postaci SMS - ów (4 złote + VAT) nawet dwa razy
dziennie.
Czy wraz z nastaniem rządów łuskowców Rydzykowi
coś się złego stało? Czy chociaż jakiś niepokój go
dopadł? A gdzie tam! Nadal podmioty imperium
Rydzyka nie płacą podatków, nie składają
sprawozdań finansowych, nie są kontrolowane. Są
państwem a państwie. Kompletnie bezkarnym.
Są tacy, którzy żartują, że sam Stwórca woli nie
zadzierać z ojcem dyrektorem. Bo jeszcze zostanie
ekskomunikowany. Albo marnie skończy gdzieś na
drodze Gdańsk - Warszawa w okolicy miejscowości
Powierż koło Nidzicy.
Nie komentujcie bo niema czego, tylko poczytajcie
1
<-- Kliknij i wspomóż smoczka. Adoptuj swojego :D
Jeżeli macie coś śmiesznego to wrzucajcie 
